متن سخنرانی ایشان بدین شرح می باشد:

بسم ا... الرحمن الرحیم، الحمدلله رب العالمین و به نستعین

ایام پرفیض ماه ذی الحجه را خدمت حضار گرامی تبریک و تهنیت عرض می کنم. حضور سروران گرامی، برادران و خواهران، مسئولین محترم، اساتید و دانشجویان، پژوهشگران و اندیشمندان و محققان در مراسم هم اندیشی چشم انداز توسعه استان سمنان که به همت استانداری سمنان، دبیرخانه مجمع تشخیص مصلحت نظام و با همکاری دانشگاه سمنان برگزار شده است را خیر مقدم عرض می نمایم.

اینجانب به نمایندگی از ریاست و هیأت رئیسه دانشگاه سمنان ضمن عرض خیرمقدم مجدد به صاحبنظران در حوزه چشم انداز، و تشکر از استانداری سمنان، مطالبی در فضای مقدمه چشم انداز به عرض حضار گرامی می رسانم.

چشم انداز شیوه ای از اندیشیدن به سود عمل و علیه سرنوشت گرایی است. چشم انداز راهی است بر همگان تا کنترل آینده خویش را به دست گیرند. چشم انداز شیوه ای از اندیشیدن است که با نگریستن به آینده های ممکن، بر عمل کنونی روشنی می افکند. چشم انداز آینده را صرفاً تداوم گذشته نمی بیند. در تحلیل چشم انداز، آینده کثیر و نامعین است. لذا آینده نوشته نشده است. بلکه در معرض آن است که ایجاد شود. آنچه در آینده رخ می دهد نتیجه اعمال و اقدامات کنونی است. لذا آینده نه تنها توسط گذشته بلکه به وسیله تصویر آینده که بر چهره حال حک شده است تبیین می گردد.

می توان اذعان داشت که تاکنون در بسیاری موارد، حاصل و برآیند تلاش های برنامه ریزی در سطوح مختلف، به دلیل نداشتن تصویر و سیمایی از چشم انداز آینده، به حرکتی هم سو و مورد توافق همگان نیانجامیده و هرازگاهی خطوطی کلی با تمرکز بر موضوعاتی چند و نیز تعیین شیوه هایی برای برخورد با مشکلات و معضلات موجود در اذهان فقط چند مقام و مسئول شکل گرفته که چه بسا در بسیاری از موارد مجال و فرصت اعمال گسترده و فراگیر آن هرگز دست نداده است.

سال هاست که به هنگام شروع هرگونه فعالیت برنامه ریزی و مطالعه درباره آینده، در همه سطوح خرد و کلان، منطقه ای و ملی، کوتاه مدت و میان مدت، این پرسش برای برنامه ریزان مطرح می گردد که، بدون خطوط راهنمای آینده، چگونه می توان مسیر توسعه بخش، منطقه یا کشور را مشخص نمود؟

حاصل و برآیند تلاش های برنامه ریزی در سطوح منطقه ای، بخشی و ملی در گذشته، به دلیل نداشتن تصویری از چشم انداز آینده، به حرکتی هم سو و مورد توافق همگان نمی انجامید و ه گاه خطوط کلی سمت و سوی معینی، در ذهن های استراتژیک تنها چند مقام و مسئول عالی رتبه کشور وجود می داشت، مجال و فرصت اعمال گسترده و فراگیر آن به وجود نمی آمد.

مروری کوتاه به رخدادهای سه دهه گذشته کشور، چرایی داشتن یک تصویری مطلوب برای آینده کشور را الزام آور می سازد. یک دهه ملت ایران درگیر جنگ ناخواسته شد، لیکن با پیروزی، دفاع مقدس را به پایان رساند. در دهه دوم انقلاب، زیرساخت های نرم افزاری و زیربناهای سخت افزاری کشور در حد مقدورات و امکانات ملی و در حد امکان ساخته شد. در دهه سوم جامعه سازی جزو مطالبات اجتماعی ملت قرار گرفت. در طول این سه دهه نارسایی هایی نیز بروز و ظهور یافتند که همگی نشانگر نبود یکپارچگی و همسوسازی برنامه های توسعه ملی، طی این سه دهه از حیات اجتماعی ملت ایران است.

تفکراتی از این دست و نیز دستیابی به جایگاه مناسب توسعه و پیشرفت درجهان، آنچه که مدنظرمسئولان بلندپایه نظام بویژه مقام معظم رهبری است، و به کرات در اسناد فرادستی از جمله الگوی توسعه اسلامی ـ ایرانی پیشرفت  مورد تأکید قرار گرفته موجب گردید تهیه و تنظیم چشم انداز آینده همانندکشورهای دیگر، در دستور کار دستگاه های اجرایی قرارگیرد.

در بدو امر باید توجه داشت که برای ترسیم چشم انداز، توانایی فکری فراوانی لازم است. مسئولین باید دارای آینده نگری باشند به طوری که بتوانند درباره تناسب آن چشم انداز و نحوه سیر تکاملی محیط قضاوت کنند.

تهیه و تنظیم چشم انداز آینده، از آن رو که روندهای ممکن و مطلوب آینده را پیش بینی و ترسیم می نماید، به اتخاذ موضوع و تعیین شیوه های برخورد با حوادث و اتفاقات کمک می کند و بهره برداری درست و بهینه از منابع و فرصتها را امکانپذیر می کند. همچنین به دلیل آن که برخی از رویدادها و تحولات آینده، خارج از کنترل می باشد، تهیه چشم انداز به جهت پیش بینی آنها و مقابله با چالش های آینده پیش روی، اجتناب ناپذیر به نظر می رسد.

چشم انداز، آمیزه ای از ارزش داوری های مبتنی بر ایدئولوژی نظام و واقعیت های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و زیست محیطی جامعه است. با توجه به این که ایدئولوژی ها و نگرش های مختلف و متفاوت، آینده های متفاوتی را ترسیم می کنند، نخستین گام در پویش برنامه ریزی و آینده نگری، پذیرش یک چشم انداز واحد است. چشم انداز یا دورنمای سازمان به معنای مقاصد و آرمان سازمان آینده ای است واقع گرایانه، محقق الوقوع و جذاب که به این پرسش پاسخ می دهدکه «ما می خواهیم به کجا برسیم؟». در اغلب کشورها چشم اندازی بلندمدت جهت ارائه تصویری مطلوب از آینده کشور به منظور هموار ساختن مسیر توسعه اقتصادی ـ اجتماعی کشور و تعامل با جریان های منطقه ای و جهانی تهیه می شود. هر کشوری پس از طراحی اهداف بلندمدت خود، تمام امکانات، منابع و انرژی های خود را در راستای نیل به اهداف تجمیع و متمرکز می سازد. بدین ترتیب آنچه دارای اهمیت فوق العاده و شایان توجه است؛ دقت در انتخاب این اهداف می باشد. چنانچه اهداف آرمانی بلندمدت تعریف شده در چشم انداز کشور به درستی طراحی نگردد، نیروها و منابع کشور به هدررفته و زمان نیز از دست خواهد رفت که مسلماً این مهم قابل جبران نخواهدبود.

کشور ما به منظور تحقق اهداف آرمانی چشم انداز و از جمله دستیابی به جایگاه اول اقتصادی در منطقه، نیازمند شناخت اهداف، استراتژی ها و الزامات رسیدن به آن اهداف است. لذا تدوین درست و مطابق با اهداف عالی در چشم اندازها تاثیر بسزایی در راه گشایی بسوی توسعه خواهد داشت.

دانشگاه سمنان با داشتن پتانسیل های علمی در زمینه های تخصصی مختلف بویژه بویژه در علوم اقتصادی و آینده پژوهشی آمادگی خود را اعلام می دارد تا همراه با اندیشمندان در تهیه و تنظیم سند چشم انداز توسعه استان سمنان گامی مؤثر را بردارد. چرا که معتقدم که تدوین افق روشن بدون مطالعه و پژوهش دقیق علمی امکان پذیر نخواهد بود.

در پایان عرایضم، امیدوارم اندیشمندان گرامی در این نشست به اهداف عالیه دستیابی داشته و برای میهمانان گرامی اقامت خوشی را در استان و شهر سمنان آرزو می نمایم. عرایضم را با آرزوی اعتلای نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و با آرزوی طول عمر با برکت و همراه با عزت و سلامتی رهبر معظم جمهوری اسلامی ایران به پایان می رسانم.

والسلام علیکم و رحمه ا...